-
1 τομη
дор. τομά (ᾱ) ἥ [τέμνω]1) отрезок, пень Hom., Soph.2) (отрезанный) конец, крайδοκοὺς ἀρτήσαντες ἁλύσεσι ἀπὸ τῆς τομῆς ἑκατέρωθεν Thuc. — подвесив балки цепями, (укрепленными) на обоих концах
3) место отреза Plat., Arst.τομῇ προσθεῖναί τι Aesch. — приложить что-л. к месту отреза
4) разрез(ание), рассечение, отсечение, отрубание, тж. мед. операцияκαύσει ἢ τομῇ χρῆσθαι Plat. — прибегать к прижиганию или к хирургической операции;
τ. ξύλου Soph. — распиливание дерева;σκυτῶν τ. Plat. — кройка кож, т.е. сапожное дело;λίθοι ἐν τομῇ ἐγγώνιοι Thuc. — пригнанные друг к другу под (прямым) углом камни5) удар или рана(σιδάρου Soph.; πελέκεως Eur.)
6) кастрация Luc.7) мат. сечение; (sc. κώνου) коническое сечение Arst.8) ( на теле насекомого) втяжка, перетяжка Arst.9) разделение, расколδεδεγμένη τομέν πόλις Plut. — подвергшееся распадению государство;
βαθυτάτην τομέν τέμνειν Plut. — вносить глубочайший раскол10) мат. деление(ἀριθμοῦ Plat.)
11) лог. деление, (рас)членение Arst.τομέν ἔχειν ἔν τινι Plat. — проводить разграничение в чем-л.
12) хирургический нож, скальпель(σιδηρόχαλκος τ. Luc.)
13) стих. цезура14) прорытие (sc. τοῦ Ἰσθμοῦ Luc.) -
2 τομή
A end left after cutting, stump of a tree, ἐπεὶ δὴ πρῶτα τομὴν ἐν ὄρεσσι λέλοιπεν [τὸ σκῆπτρον] Il.1.235; ῥιζῶν τομαί the ends of the roots ( left by cutting away the tree), S.Fr.534.5 (anap.); ὀπὸν.. στάζοντα τομῆς ib.2; δοκοῦ τ. end of a beam, Th.2.76;ἡ τοῦ καλάμου τ. Thphr.HP4.11.7
, cf. Theoc.10.46; λίθοι ἐν τομῇ ἐγγώνιοι stones cut square, Th.1.93 (sed leg. ἐντομῇ) ; σκέψαι τομῇ προσθεῖσα βόστρυχον having fitted the lock to the place from which it was cut, A.Ch. 229 ( σκέψαιτο μὴ cod. M, distinxit Turnebus); πρὸς τὴν τ. μεταστρέφειν to the cut, Pl.Smp. 190e, cf. Arist.HA 532a4.b Ταύροιο τ. prob. = προτομή 1, Arat. 322.2 Math., section, as a circle is the section of a sphere, a conic section of the cone, Arist.Mete. 375b32, Pr. 912a13, cf. App.Anth.4.74 ([place name] Synesius); with or without κοινή, the line in which two planes cut each other, Arist.Metaph. 1060b14, Euc.11.16, Archim. Con.Sph.11, al., Apollon.Perg.Con.1.4, etc.; point of intersection of two lines, Archim.Spir.20, al., Ptol.Alm.3.3, etc.: abstract use, περὶ διωρισμένης τ. On determinate section, name of lost treatise of Apollon.Perg.; τὰ περὶ τὴν τ. the theorems about the section (sc. in extreme and mean ratio), Procl.in Euc.p.67 F.:—in conic sections, τομαὶ ἀντικείμεναι opposite sections, i.e. branches of hyperbola, Apollon.Perg.Con.2.15; συζυγεῖς τ. conjugate sections of hyperbolas, ib.17.3 incision or insection between parts of an insect's body (whence their name of ἔντομα), Arist.PA 682b25.4 ἡ εἰς ἄπειρον τ. infinite divisibility, Epicur.Ep.1p.16U.II cutting, cleaving, ἐν τομᾷ σιδάρου by stroke of iron, S.Tr. 887 (lyr.);πελέκεως τ. E.El. 160
(lyr.);φασγάνου τομαί Id.Or. 1101
; cutting off or down, ; vine-cutting, PCair.Zen. 736.29 (iii B.C.); cutting up,εἰς τ. καὶ προσαγωγὴν χάλικος PPetr.3p.290
(iii B.C.); hewing,λίθων IG12.336.7
, 11, SIG244 ii 58 (Delph., iv B.C.), IG42(1).106i19, al. (Epid., iv B.C.).2 use of the knife in surgery, Hp.VC13; ;οὔτε τ. οὔτε καῦσις Hp.Art.62
;σιδήρου τ. Sor.1.80
: pl., Pi.P.3.53, E.Fr.403.6;τὰς θεραπείας.. διὰ καύσεών τε καὶ τομῶν Pl.Prt. 354a
, cf. Ti. 65b.3 castration, Luc. Philops.2.7 αἱ τ. τῆς γῆς, i.e. canals, Lib. Or.18.232.III severance, separation,τ. καὶ διάκρισις Pl.Ti. 61d
, cf. 80e; of number, division, Id.Lg. 738a; τομὴν ἔχειν ἔν τινι to admit a distinction in.., ib. 944b; χρονικαὶ τ. distinctions of tenses, A.D.Synt.10.18; process of division (sc. μεγέθους), Nicom. Ar.1.2.3 metaph., conciseness or precision in expression, Eun.VSp.461B.4 τ. πράγματος, = decisio, Gloss.IV a cut, wound, Arist.HA 632a18, Aen.Tact.11.14: metaph., wound,πόλις δεδεγμένη τ. Plu.Cor.16
, cf. Per.11.2 caesura in verse, Aristid.Quint.1.24; more generally, break between successive words, Hermog.Id.2.10, Heph.15.2, al., Eust.740.1. -
3 σκῦτος
A skin, hide, esp. dressed or tanned hide, Od.14.34, Hp.Art.33, Ar.Eq. 868; ὁ νοῦς γὰρ ἡμῶν ἦν τότ' ἐν τοῖς σκύτεσι (with a reference to Cleon the tanner) Id. Pax 669;εἰ ἐμβάται γένοιντο σκύτους X.Eq.12.10
;τῶν σκυτῶν ῥυτίδες Pl.Smp. 191a
;σκυτῶν τομή Id.Chrm. 173d
.II leather thong, whip, D.21.180, Plu.Pomp.18, etc.; σκύτη βλέπειν to look like a whipped cur, Eup.282, Ar.V. 643;σ. τέμνειν εἰς νουθεσίαν ἀνθρώπων ἀφρόνων Socr.Ep.12
. (Cf. Skt. skunomi 'cover', Lat. ob-scū-rus.) [ σκύτος with [pron. full] ῠ occurs in codd.; but in Ar.Pl. 514 Bentl. restored σκῠλοδεψεῖν; so in Theoc. 25.142 σκύλος is the better reading, and in Lyc.1316 Scheer conjectures σκύλος.]
См. также в других словарях:
τομή — Η ενέργεια και το αποτέλεσμα του τέμνω (= κόβω). Στη μετρική ο όρος τ. δηλώνει τον χωρισμό μεταξύ δύο λέξεων που χρησιμεύει ως όριο μεταξύ δύο μετρικών μελών και που πραγματοποιείται φωνικά ως παύση στην εκφώνηση του στίχου. Στην κλασική μετρική … Dictionary of Greek
